INLEIDING

(overgenomen uit 'Genealogie Sassen > Sassen Clingh', mr. F.K.R.C. Sassen, mei 1991)

Het geslacht SASSEN stamt uit het Limburgse Maasdorp Elsloo.

De bronnen voor onderzoek vormen de Schepenenregisters van die plaats, zich bevindende in het Rijksarchief te Maastricht en de doop-, trouw- en begraafregisters van de Parochie van Elsloo. De doopregisters vangen aan in 1653 , de trouwregisters in 1651 en net Registrum Mor-
tuorum in 1658.

Onderzoekers moeten Dom. Servatius Kerckhoffs, die van 1800 tot 1826 Pastoor te Elsloo was, bijzonder dankbaar zijn : deze trof bij zijn aantreden de kerkregisters aan in een desolate en chaotische toestand, ongeordend en door het vele gabruik en de tand des tijds zwaar beschadigd. 
Het is zijn grote verdienste geweest uit hetgeen hij aantrof een zeer duidelijk geschreven, 333 bladzijden tellend overzicht te hebben samengesteld. Onvermijdelijk is geweest dat vele hiaten daarin optraden : van een aantal jaren trof hij geen gegevens aan. Naar aanleiding van het feit dat in het Registrum Mortuorum bijv. de jaren 1664 tot en met 1675 ontbraken schreef Pastoor Kerckhoffs op, dat Elsloo in die jaren werd geteisterd door een verschrikkelijke dysentherie-epidemie, die zóveel doden vergde dat het de toenmalige Pastoor Petrus Anthonius Ledieu onmogelijk moet zijn geweest daarvan een deugdelijke administratie te voeren.
Het valt ook op dat in die jaren het aantal huwelijken beperkt bleef tot 1 à 2 per jaar en zich pas herstelde in 1680, toen er weer 9 werden gesloten.

De oudste gegevens leveren de Schepenenboeken van Elsloo : in 78 akten van de 16e en 17e eeuw komen wij naamdragers tegen.

De eerste die wij ontmoetten is Jan Sassen in een akte anno 1531 :

Vervolgens Cleijn Heijn Sassen :

en dan Janck (Jacob) Sassen in 1583, misschien we1 indentiek aan de in 1610 te Elsloo overleden Jacob Sassen, wiens hardstenen grafkruis -- het oudst bekende van Elsloo -- in het bezit van schrijver is.

De stamboom vangt aan met Jan Sassen, die te Elsloo omtrent 1600 geboren is : de juiste datum is onbekend; in een akte d.d. 21 januari 1629 is wèl vermeld dat hij gehuwd was met  Ida Kreeften (Creften), dochter van Claes Kreeften.

Enkele echtparen zouden in aanmerking kunnen komen zijn ouders te z1jn geweest :
Heljncken (Hendrik) Sassen en Antgen (Anna) Hermans, dochter van Heijn Hermans, verme1d in een akte van 13 maart 1612; in een akte d.d. 4 januari 1629 -- Heijncken ligt dan ziek te bed -- wordt echter a11een een zoon Peter genoemd;
met het echtpaar ljoubrecht Sassen en diens vrouw Mary, vermeld in de periode van 1617 tot 1629, is evenmin een relatie vast te ste11en, hoe aantrekkelijk ook omdat de voornaam Houb/Houbrecht/Hubert immers steeds blijft terugkeren.

Het blijft dan echter bij gissen.

Gelet op de vele transacties van hoeven en grond bestond de famiiie in de l6e en de l7de eeuw uit landbouwers.

Van Jans zoon Houb (Hubert), die op 10 maart 1703 overleed, staat echter vast dat hij koopman en Maasschipper was -- Nauta et Mercator wordt hij in net Registrum Mortuorum genoemd -— en ook Jans zoon  Jacob, op 1 januari l704 overieden, zal Maasschipper geweest zijn : hij kocht op 11 december 1663 een merckschip.

Onder de schepenen der Vrije Rijx Heerlijckheijt Eisioo trefien wij aan : Houbrecht (van 1623 tot 1629), Peter (van 1638 tot 1654), Hubert (van 1688 tot 1697) en laatstgenoemde Jacob, die rnede Kapitein van Elsioo was. Men heeft dus stellig aanzien toen genoten.

Vermeldenswaard is dat tot in de l8e eeuw van veie kinderen wel de doop wordt aangetrofien, maar dat niet te vinden is wat verder met hen geschiedde. Van meerderen moet, wanneer in hetzelfde gezin een naamgenoot daarna is geboren, worden aangenomen dat zij jong gestorven zijn, van anderen is dat waarschijnlijk. Als gevolg van vooral infectie-ziekten was de kindersterfte zeer hoog en kinderen, die nog niet communiceerden, achtte de pastoor veeiai geen registratie waard.

----- terug naar boven -----